Column

“Ik weet dat bestuurders tegenwoordig in een glazen huis wonen. Hoe anders was dat vroeger. Toen had je zelfs in de vensters geen glas. Laat staan een heel huis van glas. En dan bedoel ik niet het glas dat wij hierbij op uw gezondheid en de Achterhoek heffen, om u alvast een onmundig mooi nieuw jaar te wensen.

Nee; voeger kon je vaak aan het huis zien, van wie je familie was. Of tot welk landgoed jouw boerderijtje behoorde. Ik moet er niet aan denken dat ik in mijn boerderijtje in Leuvenheim dezelfde gordijnen of vitrage op had moeten hangen die mijn ouders thuis ook hadden. En iedereen die dan voorbij fietste zou zeggen: “Kiek, dat is er ene van Joosten”.

Aan de andere kant heeft het wel wat. Dat wanneer je straks door de Achterhoek fietst of een klompenpad bewandelt, al op afstand een stukje verhaal van een boerderij kan lezen. Want de Boerderijenstichting Achterhoek heeft een mooi potje aan weten te boren, waar bij menigeen de luikjes voor de ogen van open gaan. Met korting. Kun je straks mooi aan de buitenkant van een boerderijtje al zien of een vorige bewoner wellicht een klap van de windmolen heeft gehad? Of gewoon, om de warmte in huis te houden, de boel gesloten hield? Met dank aan de Provincie en subsidie uit Europa, wordt net als dat dropje van Klene, “ouderwets weer nieuwerwets”. En kleurt het prachtige Achterhoekse landschap nog mooier. Met boerderijen die in oude luister zijn hersteld. En nog meer verhaal. Dankzij het project van de…

Luiken”

Niels E. Joosten
Adviserend lid
Boerderijenstichting Achterhoek